Vandaag eens wat anders, een opdracht voor school.
Een column geschreven voor school:
Een nieuwe Starbucks vlak achter je school. Het beste idee van heel UniC. Wie lust er niet graag een kopje koffie of een warme chocolademelk? Stel je voor: Ik zit op de fiets, geen wolkje aan de lucht. Plotseling begint het te spatten. Ik fiets zo hard als ik kan maar tegen de tijd dat ik op school aan kom ben ik kletsnat en ik voel het water in me sokken. Ik heb het koud, straks word ik nog ziek! Nu heb ik toch echt wel een venti classic hot chocolate verdiend. Ik had het hier in de klas over en er kwamen wat reacties van mensen die met het openbaar vervoer naar school toe komen: “Ik kom elke dag al langs de Starbucks geef mij maar wat originelers”. Natuurlijk kan het zo zijn dat je elke dag naar school komt met de trein, en je dus al langs twee Starbucks filialen komt. Maar hé, hallo, ik ben er ook nog! Ik kom uit Nieuwegein en daar is geen koffiezaak te vinden. Arme ik!
Ik vind mijn idee geweldig, zie je het al voor je? Je stapt de school uit en binnen twee minuten heb je een lekkere frappuccino in je handen. Heerlijk op een warme lente dag!
Ja, ik weet het, het klinkt prachtig, het is geweldig! Helaas heeft UniC besloten om een tuin neer te zetten. En dan ook nog eens precies op de plek waar mijn mooie Starbucks gebouw moest komen te staan.
Ik moet afscheid nemen van mijn geweldige idee en hallo zeggen tegen peterselie, bomen en insecten. Is dat wat ik nodig heb? I need my cafeïne! Vooral nu de examenweken eraan komen kunnen alle bovenbouwleerlingen wel wat extra’s gebruiken. Dus UniC, wees lief voor de leerlingen die van ver komen, wees lief voor de uitgeputte leerlingen, wees lief voor de drukke leraren maar vooral wees lief voor dit zielige meisje die door de regen moet fietsen en het water tot aan haar sokken voelt.
...do you like it?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten